Dag 31: Lahitte-Toupière

Vandaag gestart met het zesde en laatste traject van langs oude wegen. In principe loopt dit traject van Maubourguet naar Orloron-Sainte-Marie, maar ik ga de route verlaten om richting Lourdes te rijden. Lourdes gaat mijn eindstop worden, omdat m’n rechterbeen steeds meer pijn gaat doen van het vier weken lastig op en af stappen. Vandaag heb ik geprobeerd om van de andere kant op en af te stappen, maar dat blijkt erg lastig. Ik ben rechts, moet dan eerst de standaard van de fiets opklappen, daarna om de fiets heen lopen en met het linkerbeen over de stang heen stappen. Wel, het opstappen gaat (weliswaar met moeite), maar het afstappen, gaat mij nimmer of nooit lukken. Dus dat moet toch op de oude, lastige manier, met hulp van mijn hand. En Colette, goed opgemerkt, je ziet me inderdaad altijd bij de fiets staan. Maar dat komt omdat als ik ’n foto maak van m’n eigen, ik de camera op een statiefje zet, waarna ik tien seconden de tijd heb om plaats te nemen, dan wordt de foto gemaakt. En daarna sta ik weer te k…. om op de fiets te komen.
De heuvel op rijden gaat wel, maar steeds langzamer. Klimmetjes waar ik vorige week nog met 8 á 9 km/uur omhoog kwam, lukken nu 6km/uur met moeite. Dus vandaag maar met een slakkengangetje de 37,5km afgelegd naar Lahitte-Toupière. Deze plaats is de eerste afslag naar Lourdes, dus een mooie plaats om te overnachten.
Hoe is de rit verlopen? Vanochtend om kwart voor zes liep de wekker (telefoon) af. Ik heb het nog ’n half uurtje weten te rekken, maar toen moest ik er toch echt uit. Eerst maar alles opgeruimd en gepakt, daarna ontbeten (aan de pingpong tafel). Ook al was het van gisteren, het brood is toch half op gegaan, met kaas en soort van boeremet worst. Tegen half negen vertrokken, met jas aan want het was nog best fris. De wereld was zelfs redelijk klein van de mist. Vanaf de camping was ’t meteen raak, want het was direct klimmen. De jas werd daardoor al weer snel nat van binnen. Toch na ’n half uurtje met een vaartje van 5 á 6 km/uur boven weten te komen in Pouylebon. Daar ging ’t heel even snel (afdaling), maar direct daarna weer een pittige klim van 6 á 8% over 2,5km. Tjonge, ik was drijfnat in Saint Christand, waar dus nog steeds geen koffie was te vinden. Dus daar toch maar ’n banaantje gegeten met daarbij wat cola (smaakte toch ook wel). Na ’n kwartiertje gerust te hebben,weer op pad., richting Marciac. Redelijk goed te fietsen, ondanks het af en toe Franse plat wat er tussen zat. Om ongeveer half elf in Marciac aangekomen (stadje heeft twee kerken), waar op het markpleintje een bakker zat. Wat brood en een fruitgebakje gekocht voor onderweg en bij een barretje wat koffie gedronken. Een hele kleine buurtsuper gevonden, waar ook nog ’n banaan, twee appels en een stukje kaas gekocht is.
Om half twaalf weer door, richting Maubourguet. Daarvoor moesten er drie klimmetjes van 5 á 7% gedaan worden. Klimmetje 1 ging wonderbaarlijk goed, na ’n groot kwartier was ik boven. Daarna afdalen en de tweede, direct gevolgd door de derde klim, opnieuw tot 7%, maar dat ging dus eventjes niet mee. Halverwege kreeg ik de trappers niet meer rond en dus maar ’n stukje lopen. Maar zelfs dat lopen viel me zwaar. Goed, toch maar even doorzetten en ik was boven. Daar eerst even uitgehijgd (leek wel een ‘06’-lijn) en daarna het fruitgebakje rustig opgegeten. Opnieuw opgestapt en de rest van de route naar Maubourguet afgelegd. Dat was even een verademing, want het leek wel een stukje Nederland waar ik doorheen reed, echt vlak.
Om ongeveer half drie reed ik Maubourguet binnen. Daar bij een restaurantje gestopt, ’n kop koffie, ’n plat du jour en ’n ijsje gehad. Smaakte vanmiddag wel heel goed. Even dubben wat ik zou doen, in Maubourguet blijven, of verder gaan naar Lahitte-Toupière? Omdat het net nog geen drie uur was, toch maar voor het laatste gekozen, dus weer op weg. Nou, dat was dus toch wat anders als wat er in de beschrijving van het boekje stond. Goed en wel Maubourguet uit, of de weg begon weer omhoog telopen. Dus weer klimmen geblazen, tot net voor Lahitte-Toupière. Net in het dorp stond aangegeven, camping rechtsaf, dus dat maar gedaan. Geluk bij een ongeluk, de camping bleek ook een pelgrimsherberg te zijn, dus voor een paar euro meer, slapen in ’n echt bed.
Helaas geen andere pelgrims meer gearriveerd, dus geen pelgrim verhalen uit kunnen wisselen. Wel nog ’n gesprekje aangeknoopt met de ‘housesitter’, die uit Engeland kwam, maar graag een zaakje wil opzetten in Spanje. Wat gekookt (nou ja in de magnetron) en nu bezig met de log.
Morgen, zoals gezegd, de eerste afslag naar Lourdes. Als ik de kaart bekijk, heb ik vandaag de klim al gehad, dus morgen een rustige route (ongeveer 100m klimmen over 20 á 30 kilometer, dus dat zou te doen moeten zijn. Ik wil proberen tot in Lanne te komen, waar de volgende camping ligt, wat nauwelijks klimmen zou betekenen. Daarna komt er nog één klim richting lourdes, die overmorgen te halen zou moeten zijn. We zullen zien hoe dat allemaal gaat verlopen.
Voor nu laat ik het hierbij, morgen meld ik me hopelijk weer.

Voor nu een prettige avond en welterusten.